In het zonnetje, vrijwilligers Ineke en René

Bijna aan het begin van de start van Koningsakker zijn René en Ineke vrijwilligers ter ondersteuning van het team op Koningsakker. Niet alleen bij de ontvangst of bij de catering, maar vooral als mensen die met hun aanwezigheid, openheid en toewijding bijdragen aan de rust en verbondenheid die deze plek zo bijzonder maakt.

Een spontane kennismaking

René (65),woont in Arnhem en is vader van een lieve dochter van 27. René is veel buiten te vinden. Hij wandelt, fietst en geniet zichtbaar van de natuur. Met ruimte in zijn agenda én zijn hart, zet hij zich onder andere in als vrijwilliger bij Insula Dei in Arnhem. “Ik heb iets met ouderen,” zegt hij, “het is zo mooi om te zien hoe ze opleven als je aandacht voor ze hebt.” En ook sinds een aantal jaar ben ik als vrijwilliger werkzaam op Koningsakker. 

Zijn kennismaking met Koningsakker was spontaan. Tijdens een wandeling zag hij bloemen liggen op de velden, wat zijn nieuwsgierigheid prikkelde. Toen hij ontdekte dat het om een natuurbegraafplaats gingen en na een bezoek aan de open dag van het klooster was zijn interesse gewekt. Via een nieuwsbrief van Koningsakker waarin vrijwilligers werden gezocht, raakte hij in gesprek met relatiebeheerder/vrijwilligers-coördinator Cathy en natuurbeheerder Annelijn, de klik was er direct. Eerst begon hij met het helpen in de natuur zoals het trekken van zuring, maar al snel werd hij ook betrokken bij het ondersteunen van het team met het ontvangen van bezoekers en het rijden met de e-car bij uitvaarten voor mensen die slechter ter been zijn. 

Levenservaring als kracht

Ineke, inmiddels met pensioen en woonachtig in Ede, heeft een mooie achtergrond in de gezondheidszorg. In haar werkzame leven stond zij zowel aan het begin als aan het einde van het leven: gestart in de kraamzorg en geëindigd met het werk in een hospice. “Ik heb iets met leven en dood,” zegt ze en dat maakt Koningsakker zo’n dankbare plek om te mogen zijn.” Ze is moeder van drie kinderen en trotse oma van drie kleinkinderen. Haar nieuwsgierigheid bracht haar naar Abdij Koningsoord. Ze meldde zich aan voor een yoga- en stilteweekend bij de zusters en hoorde toen dat er een natuurbegraafplaats zou starten. Zonder aarzelen meldde ze zich als vrijwilliger aan.

Luisteren, aanwezig zijn, verbinden

In de beginjaren was er nog weinig activiteit, maar sinds de komst van het ontvangsthuis is ze regelmatiger aanwezig. “Het was het wachten waard,” zegt ze met een glimlach. Als gastvrouw ter ondersteuning van het team in het weekend voelt ze zich op haar plek. “De gesprekken zijn bijzonder. Je bent een luisterend oor en soms alleen even een rustpunt. “Wat me telkens weer verbaast: mensen komen echt uit heel Nederland.”

Seizoenen in mensen en natuur

René vult aan: “Je hoeft niet veel te zeggen,” vertelt hij, “De gesprekken komen vaak vanzelf, en juist die onverwachte ontmoetingen zijn heel waardevol.” “Het bijzondere is dat je hier ook alle seizoenen bewuster meemaakt, letterlijk én figuurlijk. De natuur verandert, net als de mensen die je ontmoet. Maar wat blijft, is de openheid. Dat raakt me en dat verrijkt ook mijn leven.

Allerzielenviering: intens en waardevol

Bijzondere momenten waar zij bijdragen als vrijwilliger zijn er genoeg, maar de jaarlijkse Allerzielenviering steekt er voor beiden met kop en schouders bovenuit. “Het is intens,” zegt Ineke, “druk en soms emotioneel, maar o zo dankbaar.” René knikt: “De behoefte van mensen om samen te zijn, herinneringen te delen, het is voelbaar. Het feit dat wij daar als vrijwilligers onderdeel van mogen zijn, maakt dat wij ons ook echt verbonden voelen met het team van Koningsakker.”

Een plek voor later

Die verbondenheid gaat verder dan het vrijwilligerswerk. Beiden hebben inmiddels een plek gereserveerd op de natuurbegraafplaats. René op het Lenteveld, bij de oude loopgraven. “De symboliek van de lente, het nieuwe begin, en tegelijk de geschiedenis van deze plek, dat raakt me. Die loopgraven, ooit van Duitse soldaten, zijn nu ingezaaid met Engelse klaprozen. “Dat maakt het een plek van vergeving en vrijheid.”

Ineke koos voor het Herfstveld, vlak bij de poel. Na een historische wandeling met gids Harry Leijdecker én gezien haar eigen gezondheid op dat moment, voelde het goed om bewust die keuze te maken. “Daar klopt alles voor mij. “De kleuren van het veld, het water, de rust en de ruimte”

We zijn als team dankbaar dat René en Ineke vrijwilligers bij ons zijn, vandaar dat we ze op deze manier een keer extra in het zonnetje hebben gezet!